กล่าวคือ การบริโภคโปรตีนเป็นรายบุคคลและขึ้นอยู่กับปัจจัยหลายประการ รวมถึงอายุ น้ำหนัก ระดับกิจกรรม และเป้าหมาย ความต้องการโปรตีนของคุณจะเปลี่ยนไปตลอดชีวิตของคุณด้วย ตัวอย่างเช่น ผู้หญิงอาจจำเป็นต้องปรับปริมาณโปรตีนในระหว่างตั้งครรภ์และให้นมบุตรเพื่อให้ทันกับความต้องการของร่างกาย ผู้ที่มีอายุ 65 ปีขึ้นไปอาจจำเป็นต้องเพิ่มปริมาณโปรตีนเนื่องจากร่างกายใช้โปรตีนได้อย่างมีประสิทธิภาพน้อยลงเมื่อเราอายุมากขึ้น อย่างไรก็ตาม การเสริมโปรตีนหรือเติมผงโปรตีนลงในอาหาร น้ำปั่น หรือสมูทตี้เป็นเทรนด์ยอดนิยมสำหรับเด็กและวัยรุ่นที่กำลังเติบโต คุณอาจสังเกตเห็นแนวโน้มนี้มากขึ้นหากบุตรหลานของคุณเป็นนักกีฬา โดยเฉพาะอย่างยิ่งหากพวกเขาต้องการเพิ่มน้ำหนักและตัวใหญ่ขึ้นและแข็งแรงขึ้น วิธีที่มีประสิทธิภาพมากกว่าในการรวมโปรตีนไว้ในอาหารของเรา Raubenheimer และ Simpson กล่าวว่าคือการรักษาระดับโปรตีนให้คงที่ (สมมติว่าเรามีเพียงพอ) แต่ลด “ไขมัน น้ำตาล และคาร์โบไฮเดรตที่ย่อยง่ายอื่นๆ” ซึ่งจะช่วยให้เรา เข้าถึงโปรตีนที่ร่างกายของเราต้องการในระดับแคลอรี่ที่ต่ำกว่า แต่เนื่องจากน้ำตาลถูกเทลงในทุกอย่างตั้งแต่ขนมปังไปจนถึงซอสผัด วิธีแก้ปัญหานี้จึงต้องมีการปรับโครงสร้างสภาพแวดล้อมทางอาหารใหม่อย่างสิ้นเชิง เนื่องจากการบริโภคแคลอรี่โดยรวมของเราเพิ่มขึ้น 14% อัตราส่วนของโปรตีนต่อคาร์โบไฮเดรตและไขมันจึงลดลงอย่างมาก ในปี 1961 คนอเมริกันโดยเฉลี่ยได้รับแคลอรี่ในรูปของโปรตีนประมาณ 14-15% ในขณะที่ปัจจุบันอยู่ที่…